หมากรุก หมายถึง น. การเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ตัวหมากซึ่งมีรูปและชื่อต่างกันได้แก่ขุน เรือ ม้า โคน เม็ด และเบี้ย เดินบนกระดานสี่เหลี่ยมจัตุรัส แบ่งเป็น๖๔ ตาเท่า ๆ กันเรียกว่า กระดานหมากรุก.
น. การเล่นชนิดหนึ่ง ใช้ตัวหมากเดินบนกระดานสี่เหลี่ยมจัตุรัสแบ่งเป็น ๖๔ ตาเท่า ๆ กันเหมือนกระดานหมากรุก แต่ระบายสี๒ สีสลับกันทุกตา เดินหมากตามตาทแยง.
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกําจัด. (ดู กําจัด ๑).
(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะเขือพวง, ต้นมะแว้ง. (ดู มะเขือพวง ที่ มะเขือ และมะแว้ง).
(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ต้นพุทรา. (ดู พุทรา).
ดู มงโกรย (๒).
น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Cordyline fruticosa (L.) Goeppert ในวงศ์ Agavaceaeใช้ทํายาได้, พันธุ์ใบแคบเรียก หมากผู้, พันธุ์ใบกว้างเรียก หมากเมีย.
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นท้อ. (ดู ท้อ ๒).